Monthly Archives: Μάρτιος 2014
Πολιτικό καφενείο στο Οκτάγωνο για τη διαγραφή των “αιώνιων” φοιτητών
Αφίσα που κολλιέται στη σχολή ενάντια στην έκθεση αξιολόγησης
Κείμενο για τους “αιώνιους” φοιτητές
Πριν από λίγο καιρό, το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε πως προτίθεται να εφαρμόσει τον νόμο σύμφωνα με τον οποίο όσοι φοιτητές εισήχθησαν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας πριν το 2006, θα διαγραφούν άμεσα. Όπως δήλωσε ο υπουργός Αρβανιτόπουλος, η διαγραφή των “αιώνιων” φοιτητών (που υπολογίζονται γύρω στους 180.000), “πρώτον είναι θέμα τάξεως, και, δεύτερον, είναι και ένα ζήτημα το οποίο έχει να κάνει και με το κόστος στον φορολογούμενο πολίτη“. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών Παναγιωτάκης, που λίγο καιρό πριν είχε δηλώσει πως οι “αιώνιοι” φοιτητές αποτελούν οικονομικό πρόβλημα για το πανεπιστήμιο. Ο Αρβανιτόπουλος και τα τσουτσέκια του λένε ξεκάθαρα ψέματα, αλλά ας δούμε το θέμα λίγο πιο αναλυτικά.
Είναι αυτονόητο πως το υπουργείο αντιμετωπίζει το ζήτημα ως ζήτημα επιβολής της τάξης. Την ίδια ακριβώς αντιμετώπιση έχει το ελληνικό κράτος για μια σειρά από τέτοια ζητήματα. Γι’ αυτό, η επιβολή του δόγματος “νόμος και τάξη” εφαρμόζεται σε επιστρατεύσεις εργατών που απεργούν, καταστολή όσων αγωνίζονται και αγγίζει και τα πανεπιστήμια, όπου θέλει να “ξεσκαρτάρει” τους φοιτητές που ονομάζει “αιώνιους”.
Πέρα από αυτό, όμως, το επιχείρημα ότι οι “αιώνιοι” φοιτητές κοστίζουν στο ελληνικό κράτος είναι παραβίαση της κοινής λογικής και υποκρισία. Αφενός μεν, γιατί οι φοιτητές που έχουν ξεπεράσει τα κανονικά εξάμηνα σπουδών, δεν δικαιούνται φοιτητικό πάσο, πράγμα που σημαίνει πως δεν έχουν καμία πρόσβαση στα φοιτητικά “προνόμια” (δωρεάν σίτιση, μειωμένη μεταφορά κλπ), και προφανώς δεν παίρνουν καινούργια συγγράμματα, από την στιγμή που τα έχουν ήδη προμηθευτεί! Αφετέρου δε, είναι τουλάχιστον εξοργιστικό να μιλάει το υπουργείο για οικονομικό πρόβλημα των πανεπιστημίων, την στιγμή που αυτό έχει μειώσει τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων στο ελάχιστο. Την στιγμή, που το ελληνικό κράτος έχει λεφτά για στρατό και μπάτσους, αλλά δεν έχει λεφτά για μισθούς των εργαζομένων στα πανεπιστήμια. Την στιγμή που το Πανεπιστήμια Πατρών, έχει λεφτά για να βάφει τους τοίχους των σχολών εν όψει αξιολόγησης. Έχει, επίσης, 2.500€ στο Παιδαγωγικό για να φτιάξει πάτωμα καθηγήτριας, με το σκεπτικό ότι “δεν είχαμε τί να τα κάνουμε”. Έχει, τέλος λεφτά για να κάνει άχρηστες γκλαμουράτες εκδηλώσεις και σεμινάρια, σε συνεργασία με την εταιρία Patras Catering. Και παρόλα αυτά, οι “αιώνιοι” φοιτητές είναι αυτοί που δημιουργούν οικονομικό πρόβλημα στα πανεπιστήμια!
Και προφανώς, οι “αιώνιοι” φοιτητές είναι αυτοί που αναγκάζονται να δουλεύουν για να τα βγάλουν πέρα με τη σχολή τους μιας και το κόστος φοίτησης πέφτει όλο και περισσότερο στις πλάτες μας (νοίκια, εισιτήρια κλπ), οπότε αργούν να την τελειώσουν. Επομένως, οι διαγραφές των “αιώνιων” φοιτητών εντάσσονται στο ευρύτερο σχέδιο επιβολής ταξικών φραγμών για την είσοδο στα πανεπιστήμια, για να σπουδάζουν μόνο όσοι μπορούν να ανταπεξέλθουν πλήρως οικονομικά στα έξοδα των σπουδών τους.
Οι στοχεύσεις του υπουργείου και του κράτους είναι σαφείς: ξεκινώντας με τους “αιώνιους” φοιτητές, θέλουν να επιβάλλουν την λογική των διαγραφών φοιτητών ως αυτονόητη. Έτσι, δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει καθόλου αν σε λίγα χρόνια από τώρα διαγραφούν και οι φοιτητές που ξεπερνούν το όριο φοίτησης του 2ν και του ν+2. Όσον αφορά στις φήμες για επιβολή προστίμου στους “αιώνιους” φοιτητές για να συνεχίσουν τις σπουδές τους, στρώνεται σιγά-σιγά το έδαφος για την μελλοντική επιβολή διδάκτρων για να σπουδάζουμε, σε κάποιο ίδρυμα της τριτοβάθμιας. Και μην ξεχνάμε, πως τέτοιου είδους μέτρα συμβάλλουν στην εντατικοποίηση των σπουδών μας, ούτως ώστε οι φοιτητές να μην ασχολούνται με τίποτα άλλο πέρα από τα μαθήματα και τα εργαστήρια.
Η διαγραφή των “αιώνιων” φοιτητών μας αφορά όλους. Κατ’ αρχάς, επειδή στη θέση τους μπορεί να βρεθούμε πολλοί από εμάς σε λίγα χρόνια. Επειδή, αν οι διαγραφές αυτές μείνουν αναπάντητες, θα είναι ακόμα πιο εύκολο για το υπουργείο να διαγράφει αβέρτα φοιτητές στο μέλλον. Αλλά είναι και ζήτημα ταξικής αξιοπρέπειας για μας, να υπερασπιστούμε τους φοιτητές που δυσκολεύονται να τελειώσουν τη σχολή στα προβλεπόμενα χρόνια και να μην αφήσουμε κανένα φοιτητή μόνο του στα δόντια του κάθε υπουργείου.
ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΗ ΣΕ ΑΕΙ και ΤΕΙ!
Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού
Κείμενο που μοιράζεται στη σχολή ενάντια στην έκθεση αξιολόγησης
Ενάντια στην “αξιολόγηση” των ζωών μας
Εδώ και λίγο καιρό έχει δημοσιευτεί στο site της σχολής, η τελική εξωτερική έκθεση αξιολόγησης του τμήματος φυσικής. Μέσα στην κακογραμμένη αυτή 30σέλιδη έκθεση που διάφορά της σημεία επαναλαμβάνονται 5 και 6 φορές, δεσπόζουνε ορισμένες προτάσεις-διαμάντια των αξιολογητών, για να «γίνει καλύτερο το τμήμα». Προτάσεις, που έρχονται να πατήσουν στις πλάτες των φοιτητών (προπτυχιακών και μεταπτυχιακών) και των εργαζομένων στο φυσικό. Προτάσεις ακόμα που είναι κατάφωρα παράλογες. Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι.
Παρά τις πρόσφατες φλυαρίες του κράτους για «υπερβολικά πολλούς εργαζόμενους» στα πανεπιστήμια, οι αξιολογητές επισημαίνουν το προφανές: υπάρχει έλλειψη τεχνικού, διδακτικού και διοικητικού προσωπικού στο φυσικό. Η μεγαλύτερη έλλειψη παρατηρείται στο τεχνικό προσωπικό των εργαστηρίων. Και ποια είναι η πρόταση των αξιολογητών; Μήπως παραπάνω προσλήψεις με καλύτερους όρους εργασίας; Αμ δε. Η πρότασή τους είναι να καλύπτουν τα κενά όλο και περισσότερο οι μεταπτυχιακοί, οι οποίοι αναγκάζονται να δουλεύουν σε ένα καθεστώς εργασιακής εκμετάλλευσης, με χαμηλό (ή καθόλου) μεροκάματο και εξαντλητικά ωράρια. Τέτοιου είδους προτάσεις στοχεύουν να χαμηλώσουν τους μισθούς των εργαζομένων στα πανεπιστήμια, ώστε να είναι ακόμα πιο εύφορο το έδαφος για την (μελλοντική και τωρινή) κερδοφορία των επιχειρήσεων σε αυτά.
Αλλά, υπάρχουν κι άλλες προτάσεις που αφορούν πιο άμεσα τους προπτυχιακούς φοιτητές. Επισημαίνεται στην έκθεση ότι είναι επιτακτικό, η παρακολούθηση των μαθηματικών να είναι υποχρεωτική! Εμείς, είμαστε σίγουροι: μετά τα μαθηματικά, θα γίνει η παρακολούθηση όλο και περισσότερων μαθημάτων υποχρεωτική, γιατί στοχεύουν να κάνουν το πανεπιστήμιο όπως το σχολείο, δημιουργώντας έτσι μια κατάσταση όπου δεν θα καθορίζουμε εμείς την καθημερινότητά μας.
Προτείνεται, ακόμα, η εφαρμογή του Σύμβουλου Καθηγητή να γίνει επίσης υποχρεωτική. Το μέτρο αυτό, τίθεται από την αξιολόγηση σε μια νέα βαση: θα πρέπει ο κάθε φοιτητής να έχει έναν Σύμβουλο Καθηγητή πάνω απ’ το κεφάλι του, να του λέει τι να κάνει με τη σχολή, τα μαθήματα και το διάβασμα. Ένα ακόμα βήμα εντατικοποίησης των σπουδών είναι η πρόταση των αξιολογητών για συνεχείς «εξεταστικές» μέσα στο εξάμηνο. Είναι σαφές: οι αξιολογητές μας θέλουν άνευρους επιστήμονες, που δεν θα ασχολούμαστε με τίποτα άλλο πέρα απο τη φυσική. Και μην ξεχνάμε, ότι τέτοιου είδους μέτρα δεσμεύουν περισσότερο από τον πολύτιμό μας χρόνο, την στιγμή που πολλοί από μας αναγκάζονται να εργάζονται για να τα φέρουν βόλτα.
Οι αξιολογητές παρατηρούν, ακόμα, πως η παρακολούθηση είναι χαμηλή, στη σχολή υπάρχουν φοιτητές που δεν ενδιαφέρονται για την φυσική, υπάρχουν πολλοί ανενεργοί φοιτητές, ενώ λίγοι είναι αυτοί που μπαίνουν στην κατεύθυνση στο 4ο έτος. Σε συνδυασμό με τις προηγούμενες προτάσεις, λένε να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των εισακτέων, από τους 240 στους 80-100 (!!!), για να γίνει τάχα πιο αποδοτική η διδασκαλία στο τμήμα και να μπαίνουν στη σχολή μόνο όσοι ενδιαφέρονται. Στην πραγματικότητα θέλουν να λύσουν εις βάρος μας το πρόβλημα έλλειψης προσωπικού στο τμήμα και να «ξεσκαρτάρουν» τους φοιτητές του φυσικού που δεν έχουν απαραίτητα βλέψεις να γίνουν ερευνητές ή μεγαλοκαθηγητές.
Και προφανώς, από την έκθεση αυτή δεν θα μπορούσε να λείπει η νεοφιλελεύθερη ρητορεία ενάντια στις καταλήψεις της σχολής από τους φοιτητές, όπως επίσης και ενάντια στις απεργίες των εργαζομένων στο πανεπιστήμιο. Είναι δεδομένο, πως οι αγώνες που ξεσπάνε στις σχολές, δεν έχουνε κανένα χώρο στο μίζερο πανεπιστήμιο που σχεδιάζουνε.
Οι προθέσεις των αξιολογητών δεν είναι ούτε αγαθές, ούτε ουδέτερες. Αυτό που θέλουν αυτοί, όπως επίσης το κράτος και οι ιδιώτες, είναι ένα πανεπιστήμιο του οποίου τον έλεγχο δεν θα έχουν οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι σε αυτό. Ένα πανεπιστήμιο με χαμηλά μεροκάματα, βορά στα θηρία του κεφαλαίου, που εισβάλει όλο και περισσότερο για νέα κέρδη. Θέλουν ακόμα, οι φοιτητές να μην έχουν κανένα έλεγχο στις σπουδές τους, γιατί πρέπει να διαβάζουν σα σκυλιά και να τελειώνουν «όταν πρέπει». Και προφανώς, για τους αξιολογητές, το πανεπιστήμιο πρέπει να είναι ένας στρατώνας, όπου η πολιτική και ταξική οργάνωση, φοιτητών και εργαζομένων, περισσεύουν και δεν έχουν καθόλου χώρο σε αυτόν. Χώρο στο πανεπιστήμιο έχουν μόνο τα μαθήματα, τα εργαστήρια, οι έρευνες και τα κέρδη των επιχειρήσεων. Γιατί..
Η αξιολόγηση προωθεί την:
- περαιτέρω ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων
- ολόπλευρη αποστείρωση της σχολής μας
- βάρβαρη εντατικοποίηση των σπουδών μας
Η δικιά μας απάντηση ποια θα είναι;
ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ!
Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού