ΓΙΑ ΤΟΥΣ “ΑΙΩΝΙΟΥΣ” ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Πριν από λίγο καιρό, το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε πως προτίθεται να εφαρμόσει τον νόμο σύμφωνα με τον οποίο όσοι φοιτητές εισήχθησαν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας πριν το 2006, θα διαγραφούν άμεσα. Όπως δήλωσε ο υπουργός Αρβανιτόπουλος, η διαγραφή των “αιώνιων” φοιτητών (που υπολογίζονται γύρω στους 180.000), “πρώτον είναι θέμα τάξεως, και, δεύτερον, είναι και ένα ζήτημα το οποίο έχει να κάνει και με το κόστος στον φορολογούμενο πολίτη“. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών Παναγιωτάκης, που λίγο καιρό πριν είχε δηλώσει πως οι “αιώνιοι” φοιτητές αποτελούν οικονομικό πρόβλημα για το πανεπιστήμιο. Ο Αρβανιτόπουλος και τα τσουτσέκια του λένε ξεκάθαρα ψέματα, αλλά ας δούμε το θέμα λίγο πιο αναλυτικά.

Είναι αυτονόητο πως το υπουργείο αντιμετωπίζει το ζήτημα ως ζήτημα επιβολής της τάξης. Την ίδια ακριβώς αντιμετώπιση έχει το ελληνικό κράτος για μια σειρά από τέτοια ζητήματα. Γι’ αυτό, η επιβολή του δόγματος “νόμος και τάξη” εφαρμόζεται σε επιστρατεύσεις εργατών που απεργούν, καταστολή όσων αγωνίζονται και αγγίζει και τα πανεπιστήμια, όπου θέλει να “ξεσκαρτάρει” τους φοιτητές που ονομάζει “αιώνιους”.

Πέρα από αυτό, όμως, το επιχείρημα ότι οι “αιώνιοι” φοιτητές κοστίζουν στο ελληνικό κράτος είναι παραβίαση της κοινής λογικής και υποκρισία. Αφενός μεν, γιατί οι φοιτητές που έχουν ξεπεράσει τα κανονικά εξάμηνα σπουδών, δεν δικαιούνται φοιτητικό πάσο, πράγμα που σημαίνει πως δεν έχουν καμία πρόσβαση στα φοιτητικά “προνόμια” (δωρεάν σίτιση, μειωμένη μεταφορά κλπ), και προφανώς δεν παίρνουν καινούργια συγγράμματα, από την στιγμή που τα έχουν ήδη προμηθευτεί! Αφετέρου δε, είναι τουλάχιστον εξοργιστικό να μιλάει το υπουργείο για οικονομικό πρόβλημα των πανεπιστημίων, την στιγμή που αυτό έχει μειώσει τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων στο ελάχιστο. Την στιγμή, που το ελληνικό κράτος έχει λεφτά για στρατό και μπάτσους, αλλά δεν έχει λεφτά για μισθούς των εργαζομένων στα πανεπιστήμια. Την στιγμή που το Πανεπιστήμια Πατρών, έχει λεφτά για να βάφει τους τοίχους των σχολών εν όψει αξιολόγησης. Έχει, επίσης, 2.500€ στο Παιδαγωγικό για να φτιάξει πάτωμα καθηγήτριας, με το σκεπτικό ότι “δεν είχαμε τί να τα κάνουμε”. Έχει, τέλος λεφτά για να κάνει άχρηστες γκλαμουράτες εκδηλώσεις και σεμινάρια, σε συνεργασία με την εταιρία Patras Catering. Και παρόλα αυτά, οι “αιώνιοι” φοιτητές είναι αυτοί που δημιουργούν οικονομικό πρόβλημα στα πανεπιστήμια!

Και προφανώς, οι “αιώνιοι” φοιτητές είναι αυτοί που αναγκάζονται να δουλεύουν για να τα βγάλουν πέρα με τη σχολή τους μιας και το κόστος φοίτησης πέφτει όλο και περισσότερο στις πλάτες μας (νοίκια, εισιτήρια κλπ), οπότε αργούν να την τελειώσουν. Επομένως, οι διαγραφές των “αιώνιων” φοιτητών εντάσσονται στο ευρύτερο σχέδιο επιβολής ταξικών φραγμών για την είσοδο στα πανεπιστήμια, για να σπουδάζουν μόνο όσοι μπορούν να ανταπεξέλθουν πλήρως οικονομικά στα έξοδα των σπουδών τους.

Οι στοχεύσεις του υπουργείου και του κράτους είναι σαφείς: ξεκινώντας με τους “αιώνιους” φοιτητές, θέλουν να επιβάλλουν την λογική των διαγραφών φοιτητών ως αυτονόητη. Έτσι, δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει καθόλου αν σε λίγα χρόνια από τώρα διαγραφούν και οι φοιτητές που ξεπερνούν το όριο φοίτησης του 2ν και του ν+2. Όσον αφορά στις φήμες για επιβολή προστίμου στους “αιώνιους” φοιτητές για να συνεχίσουν τις σπουδές τους, στρώνεται σιγά-σιγά το έδαφος για την μελλοντική επιβολή διδάκτρων για να σπουδάζουμε, σε κάποιο ίδρυμα της τριτοβάθμιας. Και μην ξεχνάμε, πως τέτοιου είδους μέτρα συμβάλλουν στην εντατικοποίηση των σπουδών μας, ούτως ώστε οι φοιτητές να μην ασχολούνται με τίποτα άλλο πέρα από τα μαθήματα και τα εργαστήρια.

Η διαγραφή των “αιώνιων” φοιτητών μας αφορά όλους. Κατ’ αρχάς, επειδή στη θέση τους μπορεί να βρεθούμε πολλοί από εμάς σε λίγα χρόνια. Επειδή, αν οι διαγραφές αυτές μείνουν αναπάντητες, θα είναι ακόμα πιο εύκολο για το υπουργείο να διαγράφει αβέρτα φοιτητές στο μέλλον. Αλλά είναι και ζήτημα ταξικής αξιοπρέπειας για μας, να υπερασπιστούμε τους φοιτητές που δυσκολεύονται να τελειώσουν τη σχολή στα προβλεπόμενα χρόνια και να μην αφήσουμε κανένα φοιτητή μόνο του στα δόντια του κάθε υπουργείου.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΗ ΣΕ ΑΕΙ και ΤΕΙ!

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού

Ενάντια στην “αξιολόγηση” των ζωών μας

Εδώ και λίγο καιρό έχει δημοσιευτεί στο site της σχολής, η τελική εξωτερική έκθεση αξιολόγησης του τμήματος φυσικής. Μέσα στην κακογραμμένη αυτή 30σέλιδη έκθεση που διάφορά της σημεία επαναλαμβάνονται 5 και 6 φορές, δεσπόζουνε ορισμένες προτάσεις-διαμάντια των αξιολογητών, για να «γίνει καλύτερο το τμήμα». Προτάσεις, που έρχονται να πατήσουν στις πλάτες των φοιτητών (προπτυχιακών και μεταπτυχιακών) και των εργαζομένων στο φυσικό. Προτάσεις ακόμα που είναι κατάφωρα παράλογες. Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι.

Παρά τις πρόσφατες φλυαρίες του κράτους για «υπερβολικά πολλούς εργαζόμενους» στα πανεπιστήμια, οι αξιολογητές επισημαίνουν το προφανές: υπάρχει έλλειψη τεχνικού, διδακτικού και διοικητικού προσωπικού στο φυσικό. Η μεγαλύτερη έλλειψη παρατηρείται στο τεχνικό προσωπικό των εργαστηρίων. Και ποια είναι η πρόταση των αξιολογητών; Μήπως παραπάνω προσλήψεις με καλύτερους όρους εργασίας; Αμ δε. Η πρότασή τους είναι να καλύπτουν τα κενά όλο και περισσότερο οι μεταπτυχιακοί, οι οποίοι αναγκάζονται να δουλεύουν σε ένα καθεστώς εργασιακής εκμετάλλευσης, με χαμηλό (ή καθόλου) μεροκάματο και εξαντλητικά ωράρια. Τέτοιου είδους προτάσεις στοχεύουν να χαμηλώσουν τους μισθούς των εργαζομένων στα πανεπιστήμια, ώστε να είναι ακόμα πιο εύφορο το έδαφος για την (μελλοντική και τωρινή) κερδοφορία των επιχειρήσεων σε αυτά.

Αλλά, υπάρχουν κι άλλες προτάσεις που αφορούν πιο άμεσα τους προπτυχιακούς φοιτητές. Επισημαίνεται στην έκθεση ότι είναι επιτακτικό, η παρακολούθηση των μαθηματικών να είναι υποχρεωτική! Εμείς, είμαστε σίγουροι: μετά τα μαθηματικά, θα γίνει η παρακολούθηση όλο και περισσότερων μαθημάτων υποχρεωτική, γιατί στοχεύουν να κάνουν το πανεπιστήμιο όπως το σχολείο, δημιουργώντας έτσι μια κατάσταση όπου δεν θα καθορίζουμε εμείς την καθημερινότητά μας.

Προτείνεται, ακόμα, η εφαρμογή του Σύμβουλου Καθηγητή να γίνει επίσης υποχρεωτική. Το μέτρο αυτό, τίθεται από την αξιολόγηση σε μια νέα βαση: θα πρέπει ο κάθε φοιτητής να έχει έναν Σύμβουλο Καθηγητή πάνω απ’ το κεφάλι του, να του λέει τι να κάνει με τη σχολή, τα μαθήματα και το διάβασμα. Ένα ακόμα βήμα εντατικοποίησης των σπουδών είναι η πρόταση των αξιολογητών για  συνεχείς «εξεταστικές» μέσα στο εξάμηνο. Είναι σαφές: οι αξιολογητές μας θέλουν άνευρους επιστήμονες, που δεν θα ασχολούμαστε με τίποτα άλλο πέρα απο τη φυσική. Και μην ξεχνάμε, ότι τέτοιου είδους μέτρα δεσμεύουν περισσότερο από τον πολύτιμό μας χρόνο, την στιγμή που πολλοί από μας αναγκάζονται να εργάζονται για να τα φέρουν βόλτα.

Οι αξιολογητές παρατηρούν, ακόμα, πως η παρακολούθηση είναι χαμηλή, στη σχολή υπάρχουν φοιτητές που δεν ενδιαφέρονται για την φυσική, υπάρχουν πολλοί ανενεργοί φοιτητές, ενώ λίγοι είναι αυτοί που μπαίνουν στην κατεύθυνση στο 4ο έτος. Σε συνδυασμό με τις προηγούμενες προτάσεις, λένε να μειωθεί δραστικά ο αριθμός των εισακτέων, από τους 240 στους 80-100 (!!!), για να γίνει τάχα πιο αποδοτική η διδασκαλία στο τμήμα και να μπαίνουν στη σχολή μόνο όσοι ενδιαφέρονται.  Στην πραγματικότητα θέλουν να λύσουν εις βάρος μας το πρόβλημα έλλειψης προσωπικού στο τμήμα και να «ξεσκαρτάρουν» τους φοιτητές του φυσικού που δεν έχουν απαραίτητα βλέψεις να γίνουν ερευνητές ή μεγαλοκαθηγητές.

Και προφανώς, από την έκθεση αυτή δεν θα μπορούσε να λείπει η νεοφιλελεύθερη ρητορεία ενάντια στις καταλήψεις της σχολής από τους φοιτητές, όπως επίσης και ενάντια στις απεργίες των εργαζομένων στο πανεπιστήμιο. Είναι δεδομένο, πως οι αγώνες που ξεσπάνε στις σχολές, δεν έχουνε κανένα χώρο στο μίζερο πανεπιστήμιο που σχεδιάζουνε.

Οι προθέσεις των αξιολογητών δεν είναι ούτε αγαθές, ούτε ουδέτερες. Αυτό που θέλουν αυτοί, όπως επίσης το κράτος και οι ιδιώτες, είναι ένα πανεπιστήμιο του οποίου τον έλεγχο δεν θα έχουν οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι σε αυτό. Ένα πανεπιστήμιο με χαμηλά μεροκάματα, βορά στα θηρία του κεφαλαίου, που εισβάλει όλο και περισσότερο για νέα κέρδη. Θέλουν ακόμα, οι φοιτητές να μην έχουν κανένα έλεγχο στις σπουδές τους, γιατί πρέπει να διαβάζουν σα σκυλιά και να τελειώνουν «όταν πρέπει». Και προφανώς, για τους αξιολογητές, το πανεπιστήμιο πρέπει να είναι ένας στρατώνας, όπου η πολιτική και ταξική οργάνωση,  φοιτητών και εργαζομένων, περισσεύουν και δεν έχουν καθόλου χώρο σε αυτόν. Χώρο στο πανεπιστήμιο έχουν μόνο τα μαθήματα, τα εργαστήρια, οι έρευνες και τα κέρδη των επιχειρήσεων. Γιατί..

Η αξιολόγηση προωθεί την:

• περαιτέρω ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων

• ολόπλευρη αποστείρωση της σχολής μας

• βάρβαρη εντατικοποίηση των σπουδών μας

Η δικιά μας απάντηση ποια θα είναι;

ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ!

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού

Λίγα λόγια για την Κατάληψη Κυλικείο “Οκτάγωνο”

Από το πρωί της 25/2, το οκτάγωνο κυλικείο, που βρίσκεται μεταξύ αρχιτεκτονικής και Πάρκου Ειρήνης, τελεί υπό κατάληψη από φοιτητές του πανεπιστημίου. Το κιόσκι αυτό ήταν παρατημένο εδώ και περίπου δύο χρόνια, ενώ πρόκειται να νοικιαστεί, μαζί με το Πάρκο Ειρήνης, στην εταιρία Patras Catering.

Δεν είχαν περάσει λίγες ώρες αφότου έγινε η κατάληψη και άνοιξε το κυλικείο, όταν ο αντιπρύτανης Π. Κυπριανός κατέφθασε φουριόζος στο μέρος και χωρίς πολλά λόγια ανέφερε στους καταληψίες πως «η εταιρία θα σας κάνει μηνύσεις», ενώ άφησε να εννοηθεί πως η πρυτανεία θα συναινέσει σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η πρυτανεία, δηλαδή, που υποτίθεται πως νοιάζεται για τα φοιτητικά συμφέροντα, σκοπεύει να βάλει πλάτη σε ενδεχόμενο καταστολής φοιτητών που πραγματοποίησαν κατάληψη σε πανεπιστημιακό χώρο, αποδεικνύοντας πόσο «ανοιχτό» είναι το πανεπιστήμιο για μπάτσους και εισαγγελείς.

Αλλά, δεν είναι να απορεί κανείς. Τόσο η πρυτανεία, όσο προφανώς και η εταιρία Patras Catering, δεν θέλουν καθόλου μια κατάληψη σε έναν πανεπιστημιακό χώρο. Γιατί, σε μια εποχή, που το πανεπιστήμιο ιδιωτικοποιείται συνεχώς και οι επιχειρήσεις κερδοφορούν σε αυτό, στις πλάτες των εργαζομένων και των φοιτητών, σε μια εποχή που οι εργολαβίες καλύπτουν τα κενά του πανεπιστημίου, με εργαζόμενους που δουλεύουν με μισθούς πείνας, ένα εγχείρημα σαν την Kατάληψη Kυλικείο “Oκτάγωνο” είναι ένας ακόμα κακός βραχνάς για το κεφάλαιο και τις πρυτανικές αρχές. Κι όσο κι αν κλαίγεται στις τηλεοράσεις ο πρύτανης Παναγιωτάκης υπέρ του «δημόσιου χαρακτήρα του πανεπιστημίου», η πρόσφατη εμπορική συμφωνία που έκλεισε το πανεπιστήμιο με την Interamerican στο τμήμα των Μηχανικών Η/Υ, είναι η πιο κραυγαλέα απόδειξη ότι τα κλάματά του είναι ψεύτικα και υποκριτικά.

Αλλά, η Kατάληψη Kυλικείο “Oκτάγωνο” τους ενοχλεί για κάποιους ακόμα λόγους. Τους ενοχλεί επειδή λειτουργεί αυτοοργανωμένα, χωρίς αρχηγούς και «ειδικούς». Τους ενοχλεί επειδή σκοπεύει να καλύπτει καθημερινές ανάγκες, ενάντια στα κέρδη του κάθε αφεντικού. Τους ενοχλεί, γιατί αυτοί θέλουν ο φοιτητής να πληρώνει 3 ευρώ για να πιεί ένα καφέ. Τους ενοχλεί, εν τέλει, επειδή είναι μια κατάληψη φοιτητών στο πανεπιστήμιο. Των φοιτητών αυτών που δεν θέλουν να μπλέξουν με όλη την πανεπιστημιακή γραφειοκρατία, για να ανοίξουν ένα κυλικείο, από τη στιγμή που μπορούν να το κάνουν από μόνοι τους και καλύτερα.

Για όλους αυτούς τους λόγους, εμείς ως Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού, στηρίζουμε την Kατάληψη Kυλικείο “Oκτάγωνο”, ως έναν ακόμα απελευθερωμένο χώρο, σε ένα πανεπιστήμιο που ιδιωτικοποιείται και «αποστειρώνεται» όλο και περισσότερο, κάθε μέρα που περνάει.

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού

το κείμενο σε pdf: Αφού σπέρνουν ανέμους ας θερίσουν θύελλες

Ο καπιταλισμός σήμερα βιώνει μια βαθειά, πολύχρονη και δομική κρίση, τόσο στην αναπαραγωγή του ιδίου του κεφαλαίου, όσο και στην αναπαραγωγή των κατασταλτικών, ιδεολογικών –και όχι μόνο– μηχανισμών του, όπως για παράδειγμα το κράτος και το εκπαιδευτικό σύστημα. Μέσα σε αυτή την έκρυθμη κατάσταση, τα αφεντικά προσπαθούν να θέσουν τους όρους ξεπεράσματος της κρίσης τους: Το κεφάλαιο συμπιέζει διαρκώς τους μισθούς των εργατών, στη βάση της αποτελεσματικότερης εκμετάλλευσης της εργατικής τους δύναμης. Στο κράτος εφαρμόζεται άγρια δημοσιονομική λιτότητα και υπερδιόγκωση των κατασταλτικών σωμάτων. Στο εκπαιδευτικό σύστημα επιχειρείται η αναδιάρθρωσή του, με παραδείγματα το νόμο Διαμαντοπούλου/Αρβανιτόπουλου και το σχέδιο Αθηνά, με στόχο την αποδοτικότερη σύνδεση του πανεπιστημίου με την καπιταλιστική παραγωγή.

 
Το σχέδιο Αθηνά προβλέπει κλείσιμο και συγχώνευση σχολών (κυρίως στα ΤΕΙ), μείωση εισακτέων και απολύσεις εργαζομένων. Ξεκάθαρες παγίδες και στοχεύσεις του υπουργείου αποτελούν, το διόλου αθώο ως προς τις καπιταλιστικές του προθέσεις, «νοικοκύρεμα» της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, όπως επίσης και η διάσπαση των ταξικά αγωνιζόμενων φοιτητών, σε φοιτητές πανεπιστημίου και φοιτητές ΤΕΙ, στη βάση του χτυπήματος μεμονωμένων κομματιών, ώστε στο τέλος να μην υπάρχει δυνατότητα αντίστασης από πουθενά. Η αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού συστήματος, επομένως, εντάσσεται στα πλαίσια της επίθεσης του κεφαλαίου στον κόσμο της εργασίας.

 
Την επίθεση αυτή τη βλέπουμε, επίσης, από την μία άμεσα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα εργασίας όπου πετσοκόβονται μισθοί και συντάξεις, καταργούνται επιδόματα, συμβάσεις εργασίας και κοινωνική ασφάλιση. Από την άλλη ωθεί προς μια κατεύθυνση εκφασισμού της κοινωνίας ώστε να αποπροσανατολίσει τους από τα κάτω δημιουργώντας «ασύμμετρες απειλές»-εχθρούς του κοινωνικού συνόλου. Πολώνει τους «από τα κάτω» της κοινωνίας με στόχο τον κοινωνικό κανιβαλισμό, δηλαδή σε μια κατεύθυνση παράνοιας όπου εχθρός της εργατικής τάξης δεν είναι το αφεντικό αλλά μετατρέπεται ο μετανάστης, ο διπλανός σου, ο φτωχός που ζει στο παγκάκι της πλατείας και ο οποιοσδήποτε διαφορετικός εν τέλει. Πράγμα τουλάχιστον θρασύδειλο αφού στρέφεσαι εναντίον κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων και όχι κατά του πραγματικού εχθρού που είναι τα αφεντικά σου. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα καταστολής εργατικών αγώνων είναι η πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ και των ναυτεργατών όπως επίσης και το άγριο ξύλο που δέχτηκαν εργάτες έξω από το υπουργείο εργασίας.

 
Στην επίθεση που δέχονται οι από κάτω αυτής της κοινωνίας, έρχεται να συμβάλλει το φασιστικό παρακράτος με το ναζιστικό μόρφωμα της χ.α που όχι απλά λειτουργεί, αλλά ευδοκιμεί υπό την ασυλία του κράτους. Ένα ελεγχόμενο από το κράτος μόρφωμα το οποίο διαφημίζεται από τα ΜΜΕ και μόνο ως αντισυστημικό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Με τη φασιστική ρητορεία της η χ.α., μεταθέτει τον κυβερνητικό λόγο και πρακτική όλο και πιο δεξιά, κάνοντας κοινωνικώς αποδεκτά τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα σχεδόν καθημερινά πλέον ρατσιστικά πογκρόμ. Παράλληλα, ο φασιστικός λόγος της χ.α αποτελεί εφεδρικό ιδεολογικό υπόβαθρο των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους, δηλαδή στρατού και αστυνομίας, προωθώντας με τα εθνικιστικά της παραληρήματα και τις επιθέσεις της σε μετανάστες εργάτες, τον κοινωνικό κανιβαλισμό στον οποίο μας οδηγούν. Αμέτρητα είναι τέτοια παραδείγματα επιθέσεών με πιο πρόσφατα, τη δολοφονία του Πακιστανού εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν από νεοναζί της χ.α, το μαχαίρωμα μαθητη στο πρόσωπο από φασίστα φοιτητή θεολογίας έξω από το σχολείο του και η δολοφονία μικροπωλητή που πέφτει στις ράγες του τρένου στην προσπάθειά του να ξεφύγει από την καταδίωξη δημοτόμπατσων.

 
Για να θυμηθούμε κι ένα σύνθημα που λέει ”όσο σου κλέβουν τη ζωή τόσο σε ταΐζουν με έθνος και φυλή”, εμείς ερχόμαστε να συμπληρώσουμε πως άλλο τόσο σε γεμίζουν με καταστολή. Είναι πλέον βέβαιο φαινόμενο η άγρια καταστολή που δέχονται από τα σκυλιά του κράτους (μπάτσους, αν χρειαστεί και ο στρατός), όλοι όσοι αντιστέκονται με κάθε μέσο στη λεηλασία της ζωής τους. Πλέον οι όποιες αυταπάτες περί ”καλού” καπιταλισμού, με παροχές του κράτους στην κατεύθυνση της πρόνοιας, στο μυαλό κάθε νοήμονα ανθρώπου έχουν φύγει ανεπιστρεπτί. Κι αφού το κράτος δεν θέλει (γιατί μπορεί, αν αναλογιστούμε τις μερικές εκατοντάδων δις που έχουν χορηγηθεί στις τράπεζες) να δώσει ούτε ψίχουλα, δίνει καταστολή για να διαφυλάξει από τη μια την κοινωνική ειρήνη, τσακίζοντας όποια αντίδραση στις επιλογές του και αφετέρου να δώσει ένα αίσθημα φόβου στην κοινωνία. Τα παραδείγματα πολλά. Καταστολή κινηματικών διαδικασιών σε επίπεδο δρόμου από τα εκατοντάδες δακρυγόνα, κρότου λάμψης και γκλοπ στα κεφάλια διαδηλωτών μέχρι το βασανισμό των 15 αντιφασιστών στα κολαστήρια της ΓΑΔΑ, από το θάνατο λόγω ασφυξίας από δακρυγόνο του οικοδόμου σε περσινή 48ωρη απεργία μέχρι τις αμέτρητες συλλήψεις και προσαγωγές. Επίθεση και εισβολή σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους και καταλήψεις (Βίλλα Αμαλίας, Λέλας Καραγιάννη, Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά, κατάληψη Δέλτα, αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ), που πλέον χαρακτηρίζονται ως “εστίες ανομίας” , από την εκκένωση της πλατείας συντάγματος πέρσι το καλοκαίρι μέχρι την παρουσία και είσοδο των ΜΑΤ σε πανεπιστημιακούς χώρους και καταλήψεις εργασιακών χώρων (εισβολή των ΜΑΤ στην κατάληψη του ΜΕΤΡΟ και σύλληψη των αγωνιστών που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο χώρο). Στα πλαίσια της κρατικής καταστολής και τρομοκρατίας έγινε και η σύλληψη των 4 αναρχικών στην Κοζάνη και ο παραδειγματικός-εκδικητικός βασανισμός τους. Το λιγότερο προκλητική ήταν η στάση της αστυνομίας με το να δημοσιοποιήσει τις φωτογραφίες από τα βασανιστήρια που δέχτηκαν, κάτι που ως απώτερο στόχο έχει την καλλιέργεια του φόβου και την προώθηση του κοινωνικού κανιβαλισμού ως κάτι φυσιολογικό στη σημερινή δημοκρατία.

 
Όλα τα παραπάνω, που εκφράζουν τη θεώρηση μας για τη στρατηγική του κράτους στην παρούσα συγκυρία, δεν εντάσσουν σε καμία περίπτωση τη μορφή του κράτους στα πλαίσια κάποιας χούντας ή δικτατορίας, αλλά πιστεύουμε ότι είναι εκφάνσεις της αστικής δημοκρατίας, μιας δημοκρατίας, με ένα πιο ολοκληρωτικό πρόσωπο. Άλλωστε είτε σε μια χούντα στραφεί κανείς είτε σε μια δημοκρατία, θα βρει τον ίδιο παρονομαστή, τα συμφέροντα των αφεντικών. Απορρίπτοντας τέτοια διλλήματα αλλά και μη υιοθετώντας λογικές εξόδου από την κρίση μέσα από συστημικές διαδικασίες προτάσσουμε μέσα από διαδικασίες όξυνσης του ταξικού ανταγωνισμού και μέσα από ριζοσπαστικά αυτοοργανωμένα εγχειρήματα ντόπιων και μεταναστών, να φτάσουμε όχι μόνο στην έξοδο από την κρίση αλλά στην έξοδο από την βαρβαρότητα κράτους και κεφαλαίου.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ,ΣΤΟΥΣ 4 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΖΑΝΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ

ΑΠΕΡΓΙΕΣ, ΠΟΡΕΙΕΣ ,ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ ΦΥΣΙΚΟΥ